Op de terugreis van een weekendje weg met mijn vrouw in mei begon ik mij echt niet goed te voelen. Ik gaf de schuld aan het zondigen dat weekend (te vet, te zout en te kruidig eten en zelfs een paar biertjes). Maar thuis gekomen, was het 's morgens weer helemaal mis. Ik was zo opgeblazen, leek wel een luchtballon en was ook ontzettend benauwd. Uiteindelijk werd ik na een aantal onderzoeken opgenomen in het ziekenhuis, werd aan het infuus gelegd en kreeg medicijnen toegediend. Het vocht verdween redelijk snel, maar de artsen kwamen wel tot de ontdekking dat mijn nieren steeds minder werden. Om de oorzaak te vinden heeft de arts een interpunctie laten doen. Uit dit onderzoek kwam dat ik ook nog een nierziekte (IGA nefropathie)had. Toch voelde ik mij op dat moment niet echt verkeerd, maar in de derde week ging ik steeds verder achteruit: ik liet alles uit mijn handen vallen, kon bijna niet meer praten en ik sliep de hele dag.